Maarssen, 23 augustus 1996
Recent het rapport opgevraagd mbt een faillisement van enkele jaren geleden. Ik had me destijds gemeld als schuldeiser en kreeg in ruil daarvoor een aanmaning om per direct enige posten uit de fake-boekhouding van de gefailleerde te voldoen. Op mijn verontwaardigde respons nooit meer wat gehoord. Wat blijkt nu uit het rapportje?
Er was voor ca 353.000 schuld. In de zaak werd nog 2.600 aangetroffen en er kon nog voor 6.800 alsnog worden geincaseerd, terwijl de curator het klantenbestand kon verkopen voor 15.000. In totaal was er zo'n 24.500 in kas. Na aftrek van kosten en 19.250 voor de curator bleef er uiteindelijk 2.376 gulden over voor de fiscus als meest preferente schuldeiser.
Het grootste deel van de verslaglegging van de curator blijkt te bestaan uit zijn minuten-verantwoording, die in totaal op 48,17 uren uitkomt ofwel een uurtarief van 340 gulden. Hiertegenover staat een vrijwel nihile prestatie. De man pleegt wat telefoontjes en verstuurt wat briefjes en klaar is curator. Zelfs de sleutel van de postbus had hij niet opgeeist zodat de gefailleerde nog achter z'n rug de post kon weggooien of incasseren.
Een faillisement is dus een kadootje van de overheid aan een veel te duur betaalde nitwit op kosten van de concurrente crediteuren. Wat hier wringt zijn de volgende vragen:
Waarom heeft de overheid zelf geen functionarissen in dienst die de afhandeling van een faillisement kunnen voldoen? Met 5 faillisementen per jaar heeft hij zichzelf al terugverdient. Als het antwoord hierop moet luiden dat de wet dat zo regelt is de vervolgvraag natuurlijk: Waarom wordt dat niet aangepast. Als je dan weet dat de meeste curatoren advocaten zijn, evenals degenen die de wetten opstellen, dan lijkt het antwoord voor de hand te liggen.
Waarom betaalt de overheid zulke idiote tarieven voor niet noemenswaardige prestaties? Met dit soort opdrachten is er ook geen druk op de tarieven van de heren en dames advocaten, waardoor hun diensten voor belangrijker zaken van mindervermogenden onbetaalbaar blijven.
De kura-tor is een insekt verwant aan de eikenbladroller. Hij vreet de zaak van binnen op en laat dan een grote scheet. Pogingen hem te bestrijden zijn tot nu toe vruchteloos gebleven.
Max Schulte