Enschede, 18 september 1999

Afgelopen vrijdag vang ik van de radio wat fragmenten op van een reportage over werknemers in de IT. Eén persoon wordt door de verslaggever tot op zijn kantoor gevolgd. Hij is wel tevreden: leasebak, geejesemmetje van de zaak, niet geringe secundaire arbeidsvoorzieningen, beslingerd welkom geheten op zijn verjaardag. Kortom een belangrijk man, die het voor minder niet doet. Terwijl de baas zijn tijd gezellig met de verslaggever wordt volgekeuteld, wordt er aan de deur geklopt. Het blijkt de kapster te zijn, die eens per zoveel weken het voltallig personeel komt knippen en scheren. Het zal niet lang meer duren of de mannen hoeven nog slechts te loeien en er verschijnt iemand die ze aan hun gerief helpt, zodat ze voor de sex ook niet meer naar huis hoeven. Soms ontsnapt er één en die zie je dan een beetje verbaasd en angstig om zich heen kijken. Je kunt ze herkennen aan een grote gele plaat in hun oor, waarop hun bedrijfs-nummer staat ingestanst.

Max Schulte