Ooit deed ik de krant de deur uit omdat deze mij meer manipuleerde dan informeerde. Kortelings ben ik evenwel bezweken voor de verleiding van een gunstig geprijsd proef-abonnement en donderdag 8 mei mocht ik de eerste krant uit mijn brievenbus vissen.

Het hoofdartikel meldt dat zekere hoogleraar vindt dat de media op een gevaarlijke wijze over Sars berichten. Zou er dan niets veranderd zijn gedurende mijn krantenloze tijdperk?

Vervolgens wordt gemeld dat de gemeente wil meewerken aan de redding van FcTwente. De eerste vlekken verschijnen in mijn nek. De jaarlijkse bijdrage aan de gemeente-kas is net weer afgeschreven en in ruil daarvoor verwacht ik een goede infrastructuur, verkeersveiligheid, fietspaden, goede publieke voorzieningen en nog een heleboel meer, maar zeker geen 12^e rangs voetbal. Weggegooid geld dat bovendien beter was besteed aan een ontwenningskuur voor aan voetbal verknochte hachjes.

In licht opgewonden staat sla ik de bladzijde om en kom terecht in de gevolgen van de vogelpest. Ook de hobbykip moet geruimd. De vlekken beginnen op te zwellen. Ga het je kind maar vertellen. De kampbeulen zijn weer onder ons. Ik snuffel aangeslagen verder op de pagina.

In een onopvallend berichtje lees ik dat de afgelopen twee jaren meer dan honderduizend huwelijkspartners zijn ingevlogen uit Marokko en Turkije. Ontreddering maakt zich van me meester: Help, we worden overspoeld!

Als de knopen van mijn boord springen is de paniek omgeslagen in woede over al die hobbypolitici die het de afgelopen 30 jaar zover hebben laten komen. Kunnen die niet geruimd worden als ze met die kippen klaar zijn?

Ik aarzel of ik de bladzijde nog om durf slaan. Het valt niet mee zo'n beproef-abonnement. Ik ben pas op pagina 3 en verlang er nu al naar om mijn kop weer in het zand te steken.

Max Schulte

Enschede