Met genoegen vernam ik van Hengeloos voornemen om een "walk of fame"aan te leggen. Een wandelweg die naar Hollywoods voorbeeld zou worden uitgelegd met trottoir-tegels waarin de namen van bekende Hengeloërs waren gebeiteld. Een duurzaam tribuut aan de finefleur der Hengeler bevolking uit heden en verleden. Ik heb mijzelve in uiterste bescheidenheid dan ook terstond aangemeld en onderwijl reeds opdracht gegeven mijn naam in een tegel van Dolomythisch marmer (1^e kwaliteit) te laten houwen.

Sindsdien bekruipen mij evenwel ernstige twijfels. Met wie zou ik deze fraaie wandelweg komen te delen? Tot mijn afgrijzen is me de laatste maand geen enkele naam van een bekende Hengeloër te binnen geschoten. Uit Almelo, Enschelo, Weerselo, Azelo, Rossum, Reutum, Rectum en wijde omgeving borrelen beroemde namen op, maar een Hengeloër is er niet bij. Mijn brein goegelt zich vergeefs een slag in de rondte.

Ik vrees dat men er met mijn tegel hooguit in slaagt om op Hengelo-Centraal een "walk of fame" uit te zetten die de nieuwsgierige reiziger van de ene kant van het perron naar de andere brengt, alwaar de trein naar huis gereed staat. Er zijn te weinig bekende Hengeloërs om hem (m/v) een blik te gunnen in onze fraaie binnenstad, met zijn vele door lichtlindes beschenen architectonische hoogstandjes.

Het is spijtig te moeten constateren dat in dit hengeLoos voornemen de nadruk blijkt te liggen op de laatste lettergreep, waarmee men schaamteloos de goedwillende burger een hengeLoer meent te kunnen draaien. Is het dan altijd één april in dit dorp. Niet voor niets spreekt men in omliggende gemeenten van Smakelo. Men moet zich daar schamen en deed er beter aan een "walk of shame" te plaveien met hun in steen gehouwen grappen.

Max Schulte (ooit Hengelo, nu Enschede)

30 maart 2003

Tevens ter overname aangeboden: één schitterende tegel van origineel Dolomythisch marmer (1^e kwaliteit).